RPG 24

Bastien zerknął na Lett kątem oka i mimowolnie na jego twarzy pojawił się uśmiech.
-Co się tak śmiejesz?-Burknęła Heidi, wsuwając na zgrabny nosek okulary przeciwsłoneczne Toma Forda.
-Cieszę się, że jestem z tobą.-Odrzekł 'oczarowany' Bastien. Aprobatą na jego słowa był cichy jęk dziewczyny i ich usta się ze sobą zetknęły.

Po chwili rozbrzmiał się dzwonek na lekcje, ale Heidi i Bastien mięli akurat okienko. Gdy korytarz opustoszał nastolatkowie odsunęli się od siebie ze zniesmaczeniem. W końcu mogli przestać udawać bezgranicznie w sobie zakochanych jak oczekiwali od nich, ich rodzice. Gdyby dziewczyna wzięła ślub z chłopakiem, firmy ich rodzicieli mogłyby w końcu się złączyć w jedno, ogromne przedsiębiorstwo w którym zyski byłby ośmiokrotnie wyższe! Ogólnie ich zyski szacuje się na ok. 9 miliardów $, więc dzieciaki nie miały nic do gadania. Szczerze powiedziawszy to Heidi tak samo nie znosiła Bastiena jak i on jej. Gdy dziewczynka opowiadała o upojnych nockach.... ach, kłamała! Kogoś tak obleśnego sam-na-sam nie tknęłaby nawet patykiem.

W końcu Heidi zsunęła z nosa okulary i w milczeniu udała się w stronę stołówki.
Bastien stał przy swojej szafce.

Jaka rebel

Bastien stał sobie.

nuda

nom

no